Elementy terapii behawioralnej.
Terapia behawioralna z powodzeniem stosowana jest w terapii dziecka
z autyzmem.
„ Terapię rozpoczynamy od prostych czynności wykonywanych przez dziecko, które są przygotowaniem do uczenia się:
o nauka wykonywania prostych poleceń (usiądź, wstań, chodź, daj, wrzuć klocek do pudełka, rzuć piłką itp.),
o koncentrowanie i utrzymywanie równowagi,
o eliminowanie zachowań niepożądanych.
Rozwijanie funkcji społecznych u dziecka poprzez wybór nagród
Rodzaje nagród (zawsze mówimy dziecku za co go nagradzamy):
o rzeczowe – jedzenie, picie ulubionych napoi, nagradzane ulubionymi aktywnościami np.: zabawa piłką, (zawsze określamy timerem czas),
o społeczne – głaskanie po ramieniu, przybicie piątki, itp.
Repertuar nagród musi być bogaty.
Pamiętaj!
Dla każdego dziecka nagroda musi być dobrana indywidualnie.
Naśladowanie niewerbalne i werbalne: podstawowe narzędzie do nauki
” motoryka duża,
” motoryka mała,
” naśladowanie z użyciem przedmiotów,
” naśladowanie prostych elementów linii i rysunku,
” naśladowanie mimiki twarzy.
Zachowanie dziecka jest kontrolowane przez obecność bodźców dyskryminacyjnych
i przez następujące po nich wzmacniające konsekwencje.
Konsekwencje reakcji (bodźce są natychmiast dodawane, wycofywane lub nie pojawiają się wcale):
” wzmocnienie pozytywne – dodanie pozytywnego bodźca wzmacniającego: nagrody we wszystkich formach,
” kara pozytywna – dodanie negatywnego bodźca wzmacniającego np.: nagana słowna, postawienie dziecka do kąta, bodziec awersyjny,
” wzmocnienie negatywne – odjęcie negatywnego bodźca wzmacniającego
w momencie wystąpienia zachowania pożądanego,
” kara negatywna – odebranie pozytywnego bodźca wzmacniającego (odebranie nagrody),
” wygaszanie – reakcja nie jest ani pozytywnie ani negatywnie wzmacniana.
Żadna terapia nie jest idealna.
W związku z tym, w OREW stosujemy elementy wielu metod, które pozwolą na wielofunkcyjny rozwój osobowości każdego dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Opracowała: D. Steczek-Byczek
