Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne
Zakres zastosowania metody w pracy terapeutycznej z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną
Tym dzieciom, u których z różnych powodów występują ograniczenia, można pomóc doświadczyć ruchu, poprzez wykorzystanie różnorakich metod terapeutycznych. Jedną z nich jest Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne. Metoda ta jest skuteczna jako metoda terapeutyczna, daje się także z powodzeniem wykorzystać w profilaktyce. Znajduje zastosowanie w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, a więc przede wszystkim w przypadkach niepełnosprawności intelektualnej. U tych dzieci metoda ta może przyczynić się do wykształcenia obrazu samego siebie, co jest podstawą do wyodrębniania siebie z otoczenia oraz nawiązaniu kontaktów interpersonalnych z tego względu, iż dzieci z niepełnosprawnością intelektualną wykazują na ogół słabe zainteresowanie otoczeniem i nie przejawiają aktywności celem nawiązania z nim interakcji.
Praktyczne zastosowanie metody w pracy z dziećmi
z niepełnosprawnością intelektualną i chorobami współistniejącymi
W metodzie Ruchu Rozwijającego można wyróżnić kilka kategorii ruchu. Największe zastosowanie w pracy z uczniem niepełnosprawnym intelektualnie ma grupa ćwiczeń, umożliwiająca poznanie własnego ciała.
Ćwiczenia w tej grupie przedstawiają się następująco:
• ćwiczenia wyczuwania brzucha, pleców i pośladków. Zaliczamy tutaj wszelkiego rodzaju masaż, dotyk, pocieranie,
• ćwiczenia wyczuwania rąk i nóg. Tutaj mają zastosowanie takie ćwiczenia jak: dotykanie dłonią i stopą podłoża, zginanie oraz prostowanie rąk i nóg, maszerowanie itd.
• ćwiczenia wyczuwania twarzy, do których można zaliczyć m.in. lubiane przez dzieci „witanie się” różnymi częściami twarzy – nosem, uszami itd.
• ćwiczenia wyczuwania stawów czyli dotykanie łokciami podłogi, dotykanie kolan i łokci, machanie stopą i dłonią itp.
Kolejną kategorią ćwiczeń, stosowaną w pracy z uczniem niepełnosprawnym intelektualnie, są zabawy prowadzące do wytworzenia poczucia bezpieczeństwa, zaufania oraz bliskości z drugim człowiekiem. Mają tu zastosowanie wszelkiego rodzaju kołysanie się z dzieckiem, huśtanie dziecka w kocu Można je szczególnie polecić w terapii dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, u których możliwości ruchowe są bardzo ograniczone.
Podsumowanie
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne kładzie nacisk
na kontakty międzyludzkie oraz komunikację pozawerbalną.
Główne walory metody to:
• stopniowe kształtowanie się u dziecka poczucia posiadania ciała,
a co za tym idzie – poczucia tożsamości
• umożliwienie nawiązywania kontaktów interpersonalnych
• zaspokojenie potrzeby obcowania z drugim człowiekiem
• umożliwienie ruchu i przemieszczania się tym
Stosowanie tej metody pomaga rozwijać m.in.:
• poczucie bezpieczeństwa, zaufanie do innych
• świadomość własnego ciała, pewność siebie w poruszaniu się
w przestrzeni
• poczucie sprawstwa, spontaniczność i aktywność
• umiejętność nawiązywania kontaktów
Przede wszystkim jednak umożliwia przeżywanie radości i satysfakcji, jaką daje wprawianie ciała w ruch.
Opracowała: B. Grzeszcz
